مسأله شفاعت و ارتباط آن با ولایت و ولایت مداری
مسأله شفاعت و ارتباط آن با ولایت و ولایت مداری
شفاعت چیزی است که ریشه ی قرآنی و حدیثی داشته و ضرورت مذهب به حساب می آید. بنابر این، یکی از شفعای روز قیامت- آن هم در حد وسیع- حضرت زهرا(س) می باشد. کسی که به خاطر ولایت شوهرش از جان خود گذشته و شفاعت امتی را می کند. امام باقر(ع) می فرمایند:« سوگند به خدا از امت اسلامی کسی باقی نماند مگر افرادی که ولایت علی(ع) را نپذیرفتند و کافر و منافق شدند… شفاعت شوندگان باید واجد شرایط باشند ایمانشان را در دنیا تباه نسازند، حقوق و آبروی مردم را تضییع ننمایند، در عمل به واجبات دینی کوتاهی نکنند. از نظر اخلاقی و عملی مشابهت و سنخیت با فاطمه(س) و سایر شفاعت کنندگان داشته باشند و گرنه به طور مطلق مشمول شفاعت نمی شوند بلکه هر جرم و تخلف دینی و تجاوز به حقوق دیگران کیفر مناسبی را به دنبال خواهد داشت و چنین افرادی به طور محدود و موقت کیفر می بینند و سپس مشمول شفاعت می شوند.»