یا زهرا (سلام الله علیها)

ولایت امیرمؤمنان(ع) در خطبه ی فاطمه(س)

دختر گرامی پیامبر اسلام(ص) پس از رحلت رسول خدا و غصب فدک، در میان گروهی از زنان مدینه به مسجد رسول الله آمده و در آنجا خطبه ی پر محتوایی را ایراد کرد و مردم را متأثر ساخت و آن چنان عاطفه ی مردم را تحریک کرد که تاریخ نظیر آنرا ندیده است.

در این خطبه پس از حمد خدا و درود بر پیامبر آنگاه به اصل مطالب می پردازد. در چندین جا سخن از مولای متقیان به میان آورده و از شخصیت بی نظیر او تعریف و توصیف کرده است.

اینک فرازی چند از جملات آن حضرت را در این باره تقدیم خوانندگان عزیز می نمایم:

… و قال الذی نقمو من ابی الحسن؟ نقموا منه و الله نکیر سیفه، و قله مبالا ته بحتفه، و شدته وطأته، و نکال وقعته، و تنمره فی ذات الله و الله لو تکافوا عن زمام نبذه رسول الله الیه لا عتلقه و لسار بهم سیراً سبحاً، لا یکلم خشاشه، و لا یتعتع راکبه و لاوردهم منهلا منافیاً … .

چه باعث شد از امیرالمؤمنین(ع) اعراض کنند؟ اعراض نکردند مگر به خاطر شمشیر او که سران مشرکین را درو کرد و به اینکه او نسبت به مرگ بی اعتنا بود و در جنگ آن چنان پیش می رفت که دشمنان را می گرفت و می کشت و برای رضای خدا خشم می گرفت… سوگند به خدا اگر زمام خلافت را که رسول خدا در اختیار علی(ع) قرار داده بود، از کف او نمی ساختند وی مردم را بدون مشکل پیش می برد و قافله را سالم به مقصد می رسانید و هیچ درد و رنجی متوجه آنان نمی شد، ولی… .

حضرت فاطمه(س) در این فراز به طور صریح از ولایت به حق امیرالمؤمنین(ع) که از جانب خدا، پیامبر اسلام(ص) در اختیار وی قرار داده، سخن به میان آورده و مسیر صحیح خلافت علوی را ترسیم نموده و سپس به ستمهای وارده از سوی حکومت غاصبین پرداخته است…