یا زهرا (سلام الله علیها)

خطبه غراءحضرت زهرا(سلام الله علیها)در مسجد مدینه
عبداللهبن حسن(ع ) به اسناد خود از پدران بزرگوارش روایت نموده که چون ابوبکر بر منع فدک ملک متصرفی فاطمه (سلام الله علیها ) عزم و تصمیم گرفت و دستور داد که دست آن حضرت را از ملکی که پدرش رسولالله (صلی الله واله ) به دخترش فاطمه زهرا بخشیده است کوتاه نماید .
این خبر به سمع مبارک ملکه و ملکوت حضرت فاطمه (سلام الله علیها ) رسید واو غرض سیاسی پسر ابوقحافه ابوبکر را میدانست لذا آن بی بی عالم برای احقان حق خود و برای محکوم کردن ابوبکر که کرسی خلافت را غصب کرده و حکومتش بر خلاف قانون است و شایستگی و لیاقت خلافت ندارد مخصوصاً برای ابطال حکومت وقت وظیفه شرعی و قانونی خود را در این دانست که در مقام احتجاج با ابوبکر برآید لذا نخست حضرت مقنعه و سرپوش خویش را بر سر افکند و خود را در چادر عفت و عصمت و طبق دستور شریعت پیچیده و مجتمعا با گروهی از بانوان اقوام و خویشاوندانشان در حالی که خدمتگزاران در خدمت آن حضرت بودند به جانب مسجد بهراه افتادند چنان باوقاروسکینه راه میرفت که گویی مشی و عیناً راه رفتن پدرش حضرت رسولالله (صلی الله واله) است. تا اینکه فاطمه (سلام الله علیها ) وارد مسجد شد در این موقعابوبکر در مسجد نشسته بود وگروهی از مهاجرین و انصار برگردش جمع شده بودند .
انگاه برای دورماندن حضرت فاطمه (سلامالله علیها ) از دیدگاه نامحرمان وحضار در مسجد مخصوصاً بیدرنگ پرده ای در مسجد آویخته شد و حضرت فاطمه(سلامالله علیها ) با زنان همراهش همه در پس آن پرده آویخته قرار گرفتند وخطبه خود را با ناله و شیون شروع کرد.حضرت خطبه خود را با شکر و سپاسگزاری از خداوند شروع کرد و بیان داشت که توان هیچکس نیست که از عهده حمدو شکرش به درآید جز اینکه اعتراف به عجز خود از شکر و ثنای او بنماید و …
و بعد شهادتین را بیان میکند و اخلاص درتوحید بر زبان خود جاری مینماید و اذعان داشت که خداوند حکیم و عادل در قبال طاعت ازاوثواب واجر قرار دادو معصیت و نافرمانی از او برای انها عقاب وکیفر مقررفرمودتا بدین وسیله بندگان را از خشم و عذاب خود رهانیده و به سوی جنت و بهشت که مظهر رحمت او میباشد سوق دهد.
آنگاه در خطبه عرشیه و عرفانیه خود که متمضن اسرار وحکم بسیار است چنین درفشانی فرمود و به عظمت شخصیت پدرش حضرت ختمیمرتبت محمد (صلالله و آله) اسرار بعثت آن حضرت اشارت فرمود .
آنگاه حضرت فاطمه (سلامالله علیها) به سر بعثت پدرش حضرت رسول خاتم (صلالله و آله) و دردوران و زمان قبل از بعثت آن بزرگوار مطالبی در خطبه اش ایراد فرمود .
حضرت فاطمه پس از التفات و توجهی به حضار مجلس فرموده این چنین سخنان خود را ادامه داد : ای مردم ای بندگان خدا شما محمل اوامر و نواهی پروردگار و حامی دین و وحی او هستید به شما امینان خدا بر نفس و جان خود و شما پیامآور اوبهسوی امت ها هستید.
حقی کز سوی خدا بر عهده دارید و پیمانی که با او بسته اید پذیرفته اید و آنچه را که پیغمبر خدا پس از خود در میان شما باقی گذارده کتابالله ناطق و در قرآن صادق میباشدو …
و دراین قسمت از خطبه شریفه حضرت فاطمه زهرا (سلامالله علیها) به بیان برخی از احکام و حکمت و فلسفه ان اشاره میفرماید سپس میفرماید یا أیهاالناس بدانید که من فاطمه ام و پدر بزرگوارم حضرت محمد (صلی الله واله ) آنچه در آغاز سخن خود گفته در پایان هم همان سخن را می گویم و آنچه را میگویم حساب شده است من بر خلاف واقع و حقیقت سخن ندانم و آنچه میگویم بر اساس حق و حقیقت است .
ولی خداوند رحمان به برکت وجود خاتم پیغمبران حضرت محمد پدر بزرگوار ،شما را از نابسامانی و دشواری و بدبختی و مذلت نجات بخشد و…ان قهرمان صفحه ی امکان امیر اهل ایمان شوهر من علی مرتضی بود که آتش فتنه و فساد جنگ را به تیغ بیدریغ خود فرومینشانید و در راه رضای خدا خود رابه تعجب و رنج میانداخت تا شما در امان باشید …
اما بالعکس شما مردم منافق پیوسته برای ما خاندان نبوت انتظار بلاها و فتنهها را کشیدید و منتظر اخبار وحشت انگیز بودید چون اعلام جنگی میشد کنار میکشیدید و فرار را برقرار ترجیح میدادید با آنکه از عهدو قرار فیمابین رسولالله و شما چیزی نمیگذشت شما مرتکب این عمل باطل شدید و این کار شما در حالی بود که هنوز چند روزی از رحلت پیغمبر تا ن نگذشته بود و سوز سینه مان خاموش و جراحت دل ما التیام نیافته و جسد مطهرآن حضرت دفن نگردیده بود شما مردم به بهانه بر نخاستن فتنه حق را از مسیر خود خارج نمودید وحال اینکه شما به دست خود فتنه ایجاد کردید پس آگاه باشید چه دوزخ ماوای فتنه انگیزان و کافران است و جهنم محققاً محیط برکافرین است و …
ای مردم شما بعداز رحلت شد پیغمبر ختمیمرتبت حق را که خلافت از آن حضرت است غصب نمودید ومانع شدید که حق به مستحق له برسد و بدون توقف به غصب حق شروع کردید و بدعتها و در دین نهادید و صدای شیطان گمراهکننده را اجابت نمودید و پیروی از او نور دین را خاموش وتضیع حق کردید