انحراف در اندیشه و خواستهها ی مسلمانان در کلام حضرت زهرا (س)
انحراف در اندیشه و خواستهها ی مسلمانان در کلام حضرت زهرا (س)
سخنان حضرت فاطمه( سلاماللهعلیها) نشان میدهد چه چیزی بر امت اسلام گذشته که هنوز هم آثار آن باقي است. این سخنان درسي است براي ما تا بدانیم با اسلام و مواريث گرانقدری كه به دستمان رسيده است، چگونه عمل كنيم.
به بخش هایی از خطبه حضرت زهرا (سلام الله علیها) اشاره می شود که حضرت زهرا(سلام الله علیها) چگونه وضعیت جامعة اسلامی پس از رحلت پیامبر(صلی الله علیه وآله) را به تصویر می کشند.
سویدبنغفله نقل میکند: وقتی حضرت فاطمه ـ سلاماللهعلیها ـ مریض شدند و با آن مرض از دنیا رفتند، زنان مهاجر و انصار برای عيادت آن حضرت، خدمت ایشان رسیدندو عرض کردند : «ای دختر رسول خدا، حالتان چطور است»؟ حضرت فاطمه سلاماللهعلیها خدا را سپاس گفتند و بر پدر بزرگوارشان درود فرستادند. سپس فرمودند :
«من روزگار ميگذرانم، در حالی که دیگر از دنياي شما بيزار، و از مردانتان نااميد شدهام».
«پس از آنکه آنان را مزمزه کردم (آزمودم)، از دهان بيرون انداختم».
«و پس از آنكه آنان را آزمودم، از ایشان بدم آمد و بيزاري جستم».
حضرت در ادامه، دلیل این آزمودن و علت رهاکردن و ناامید شدن و بیزاری از ایشان را چنین بیان میفرمایند:
1.سستی عقاید
«پس واي بر شمشيرهاي كُند شده». علت اينكه من از مردان شما بیزار و نااميدم و فهميدم که آنان در برابر رویدادها و حوادث، منشأ اثر نيستند، اين است كه شمشيرهای آنان كُند شدهاند.
شمشيرهايي كه بر اساس عقيده و خلوص نیت بر سر كفار و مشركان فرود ميآمد، امروز زنگار گرفته و كند شدهاند. آن شمشيرهای برّان، دیگر از تأثير افتادهاند؛ يعني آنان، ديگر مرد جهاد نيستند و نمیتوانند در برابر دشمن بايستند.
2.پیروی از هوا و هوس
«واي بر بازی گرفتن کار، پس از جدیت در آن». مردان شما پس از آنكه با جديت و اخلاص وارد عمل شدند، به بازيگري پرداختند و از شاخهای به شاخهای پريدند. آنان بر عهدی كه با پيامبر بسته بودند، ثابت قدم نماندند و به دنبال هوا و هوس رفتند.
اين بيان و خطاب حضرت فاطمه سلاماللهعلیها فقط به مردم و مسلمانان عصر خود نیست؛ بلکه ما نیز مخاطب ایشان هستیم. «واي بر شمشيرهاي كُند شده و واي بر كساني كه در يك كار به طور اساسي و اصولي وارد شدند و در نيمه راه به بازيگري پرداختند».
3.پرداختن به امور بیحاصل
«وای بر کوبیدنهای بیحاصل بر سنگهای سخت». حضرت در اینجا كنايهاي به كار ميبرند. برخی از سنگها چنان سختاند كه هرچه بر آنها كوبيده شود، شكسته نميشوند. حضرت ميفرمايند: شما مثل كسي هستید كه با پتك به سنگي ميكوبد كه به هیچ وجه نميشكند؛ يعني كار بيحاصل ميكنید و در ميداني وارد شدهايد و به عناويني اميد بستهاید که هیچ سودی برای شما ندارد. كاری بيهوده و حركتي بیحاصل انجام ميدهيد و اميدهایتان به نتیجه نمیرسد.
4.انحراف در اندیشهها و خواستهها
«وای بر خطای در انديشهها و لغزش در خواستهها». شما میاندیشید، اما اندیشههایتان خطاست؛ و در خواستههایتان سقوط کردهاید. خواستهها و انديشههاي شما در زمان پيامبر چه بود؟
در آن دوران، هنگامی که سپاه اسلام عازم جهاد بود، خواستة یکی از مجاهدان از پيامبر(ص) این بود که فقط يك شب به او اجازه دهد تا در شب عروسی خود، كنار همسرش باشد. آن گاه خود را در صبح اولين روز زندگياش، به سپاه اسلام رساند و شهيد شد. اما امروز، دستهبنديهای سياسي جاي آن اندیشههای ناب را گرفته است و اكثر شما، سه ماه پس از آنکه پيامبر(صلی الله علیه وآله) در روز غدیر، وحي خدا را به شما القا كرد، به راه كج افتاديد .