نقش حضرت زهرا(س) در دفاع از ولایت
فاطمه ی زهرا (س) کسی است که در مقابل تمام جریان ها که در جهت براندازی اصل اسلام که همانا پذیرش ولایت و تسلیم بودن در برابر خداوند است، ایستاد و خار چشم عوامل ولایت ستیز شده. حال این سؤال مطرح است که چرا خارج تا سرحد مرگ از حمایت کردن ولایت از حکومت برای این جریان از اهمیت اولیه برخوردار است؟ و چرا فاطمه زهرا (س) از ولایت دفاع کرد؟
در روایتی از امام باقر (ع) می فرمایند: « نبی الاسلام علی خمس: علی الصلاه والزکاه والصوم والحج والولایه ولم یناد شی کما نودی بالولایه». اسلام روی 5 پایه نهاده شده است: نماز،روزه، زکات، حج، و ولایت و به چیزی مانند ولایت فریاد زده نشده . امام (ع) در این روایت به پیکره اسلام اشاره می کند که در رأس آن ولایت قرار دارد پس هر کس ولایت را قبول کرد اسلام را به طور کامل پذیرفته است و طبق این است که دیگر اهرم ها را بر پا می کند به همین جهت امام باقر می فرمایند:« به روایت هر کس ولایت را نپذیرفته باشد ارکان اسلام هم از او قبول نمی شود».
بنا بر این در زندگی حضرت زهرا(س) مهمترین چیزی که دیده می شود، بحث حمایت آن حضرت از جایگاه ولایت است.
دفاع فاطمه(س) از ولایت
1- طبرسی از امام صادق(ع) نقل می کند که فرمود:
«چون امیرمؤمنان را از منزل(برای بیعت) بیرون آوردند فاطمه پشت سر او بیرون آمد و همه ی زنان هاشمی نیز همراه او شدند فاطمه که به نزدیک قبر پیامبر(ص) رسید فرمود: پسر عمویم را رها کنید. سوگند به آن خدایی که محمدپدرم را به حق به پیامبری برانگیخت اگر دست از او برندارید مو پریشان می کنم و پیراهن پیامبر را برسرمی گذارم و در درگاه خدای سبحان دادخواهی می کنم ناقه ی صالح نزد خدا ارجمندتر از من نیست و بچه شتر نزد خدا گرامی تر از فرزند من نیست. سلمان می گوید: من نزدیک فاطمه بودم. سوگند به خدا !دیدم دیوارهای مسجد پیامبر از پایه کنده، شهر تا آنجا که کسی می خواست از زیر آن عبور کند می توانست به فاطمه نزدیک شدم و عرض کردم: ای سرور و بانوی من! خدای سبحان پدر تو را برانگیخت تا رحمت بر عالمیان باشد تو نقمت و عذاب مباش. فاطمه برگشت و دیوارها نیز در جای خود قرار گرفتند تا آنجا که از زیر آنها غبار برخاست و در بینی ما داخل شد».
2- سیدبن طاووس با سند خود آورده است که زیدبن اسلم گفت:
من از کسانی بودم که- چون علی(ع) ویارانش از بیعت سر باز زدند- همراه عمر هیزم به در خانه ی فاطمه بردیم عمر به فاطمه(س) گفت هر که در خانه هست بیرون کن، و گرنه خانه را با هر که در آن هست آتش می زنم.
در خانه، علی(ع)،حسن و حسین و گروهی از اصحاب پیامبر بودند.
فاطمه(س) فرمود:«آیا علی و فرزندانم را آتش می زنی؟!
عمر گفت: آری به خدا مگر آنکه بیرون بیایند و بیعت کنند و… .